Coraz częściej spotykamy się ze zjawiskiem montowania krat w oknach w lokalach mieszkalnych położonych na najniższych kondygnacjach. Co prawda okna należą do właściciela lokalu ( wyrok SN z 3.10.2002 r sygn. akt IIIRN 153/01), ale elewacja już nie.

We wspólnocie mieszkaniowej elewacja jest częścią wspólną budynku, dlatego też każde przebicie ścian i ingerencja w elewację ( montaż krat, reklam, anten) będzie zmianą przeznaczenia części wspólnej, a co za tym idzie wymagać będzie zgody wspólnoty.

Sama zgoda Zarządu wspólnoty nie wystarczy, gdyż zgodnie z art. 22 ust.3 pkt 4 ustawy z dnia 24.06.1994 r o własności lokali zmiana przeznaczenia części wspólnych, jaką jest m.in. zainstalowanie kraty wykracza poza czynności zwykłego zarządu i wymaga zgody właścicieli w formie uchwały.

Właściciel, który chce zamontować kratę musi zgłosić ten fakt właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Niezależnie od tego zamontowana krata musi spełniać wymogi określone w § 300 rozporządzenia ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz.U. z 2003 r nr 75, pow. 690 z późn. zmianami). Kraty powinny być wykonane tak aby nie można było po nich wspinać się do lokali na wyższych kondygnacjach ( konstrukcja krat tworząca układ drabinkowy). Sądy, w przypadku niezastosowania się do w/w przepisów nakazują rozbiórkę krat ( wyrok WSA w Białymstoku z 27.07.2001 r, sygn. akt S.A./Bk 1125/01).(dz)