Ustawa o spółdzielnia mieszkaniowych stanowi, że spółdzielnia tworzy odpis na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych . Nie definiuje jednak pojęcia ,,zasoby mieszkaniowe”.

Spółdzielnie realizując zapisy art.6 ust.3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowy, w celu finansowania remontów tworzy fundusz remontowy dla zasobów mieszkaniowych tj. dla lokali mieszkalnych i użytkowych.

Realizując wspomniana ustawę, powstaje pytanie czy odpis na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych naliczany od lokali użytkowych stanowi koszt uzyskania przychodu.

Fiskus nie podzielił tego stanowiska. Zdaniem urzędników lokale użytkowe nie wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych. Tym samym, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT, tworzone w tej części odpisy nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Co prawda dodał, że nie wyklucza to zaliczenia wydatków związanych z utrzymaniem lokali użytkowych do kosztów podatkowych na podstawie art.15 ust. 1 ustawy o CIT.

Będą to jednak koszty związanie z inną działalnością niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Z taką wykładnią przepisów nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy ( wyrok WSA w Bydgoszczy z 15 lipca 2014r. I SA/ Bd 624/14).

W jej ocenie odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych w spółdzielniach są kosztem uzyskania przychodu spółdzielni. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że pojęcie ,,lokalu użytkowego” zawiera się w zakresie pojęciowym pojęcia ,,zasoby mieszkaniowe”.

Sąd zwrócił uwagę, że w tej sprawie decydujące znaczenie nie miało literalne znaczenie pojęcia ,, zasoby mieszkaniowe” jako dotyczące wyłącznie lokali mieszkalnych.

Należy bowiem uwzględnić ogół przepisów oraz cel ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Spółdzielnie mieszkaniowe zajmują się bowiem zaspakajaniem określonych potrzeb wszystkich jej członków, także właścicieli lokali użytkowych.

Należy zwrócić uwagę, że określając, kogo dotyczy obowiązek świadczenia na fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych ustawodawca odwołuje się do pojęcia lokalu, przez który rozumie się zarówno lokal mieszkalny, jak i lokal użytkowy.

Wyrok WSA w Bydgoszczy wpisuje się ukształtowaną już linię orzeczniczą ( m.in. wyrok NSA z 24 czerwca 2014r., II FSK 1777/12; wyrok NSA z 20 stycznia 2014r., II FSK 266/12; NSA z 4 września 2013r., II FSK 2581/11; wyrok WSA w Białymstoku z 13 lipca 2011r., I SA/Bk213/11). (el)